Celem badania jest ocena potencjalnych zmian w zakresie gotowości do pomagania i udzielania pomocy podczas 10 miesięcy pandemii COVID-19 w 2020 roku, a także związków pomagania z orientacjami politycznymi. Zastosowano metodę CAWI w schemacie powtarzanym na próbie ogólnopolskiej losowo-kwotowej w marcu (n = 1098), kwietniu (n = 868), maju (n = 921) i grudniu (n = 807). Okazało się, że gotowość do pomagania była w marcu umiarkowanie wysoka, z kolei udzielanie pomocy w maju i w grudniu było raczej dość niskie. Wraz z upływem czasu spadła zarówno gotowość do pomagania, jak i samo pomaganie; gotowość do pomocy była najwyższa w marcu, a samo udzielanie pomocy było częstsze w maju niż w grudniu. Odnotowano niewielkie różnice w pomaganiu wśród zwolenników rożnych partii: najwięcej udzielonej pomocy zadeklarowali głosujący na Zjednoczoną Prawicę, a najmniej – osoby niebiorące udziału w wyborach. Głównymi predyktorami udzielania pomocy (szczególnie finansowej) w maju i w grudniu okazały się następujące zmienne: wyższy poziom obaw związanych z koronawirusem, konserwatyzm obyczajowy, młodszy wiek i wyższa ocena własnego statusu materialnego. Niniejszy tekst oferuje opis skłonności do pomagania w czasach zagrożenia pandemicznego oraz uwzględnienie roli poglądów politycznych w przewidywaniu udzielania pomocy podczas pandemii COVID-19. Badanie wnosi istotny wkład w wiedzę z zakresu psychologii społecznej i politycznej.
Słowa kluczowe:
Słowa kluczowe: pandemia COVID-19, udzielanie pomocy, gotowość do pomocy, orientacje polityczne, konserwatyzm obyczajowy, preferencje wyborcze, komunikacja społeczna